คืนเหน็บหนาว
รถเมย์จอดตรงป้ายบริเวณอนุสาวรีย์
ทุกคนต่างแย่งขึ้นลงรถก็อย่างเบียดเสียด ชายคนหนึ่งค่อยๆลงจากรถอย่างไม่รีบร้อน
เพราะไม่อยากแย้งกับคนอื่น พอลงจากรถเมย์เขาก็เดินใจลอยไปรอบๆอนุสาวรีย์ เพราะยังไม่ดึกนัก เมื่อเขาเห็นของเล่นเด็ก
ทำให้เขาคิดถึงลูก ตอนเด็กๆเขาไม่เคยได้เล่นของเล่นเหมือนเพื่อนๆ
เมื่อมีลูกสิ่งแรกที่เขาคิดคือลูกจะต้องมีของเล่นราวกับเป็นการชดเชย
เขามองเห็นศูนย์การค้าจึงเดินเข้าไปในงาน บรรยากาศชวนให้นึกถึงเมียของเขา
เพราะในศูนย์การค้ามีแต่สิ่งที่เมียเขาชอบ เมียเขาเป็นคนเรียบร้อย
เมียเขาเป็นคนเงียบมาก แม้เขาเมาจนขับรถชนเสาไฟ
เมียเขาก็ไม่ว่าและยังคอยดูแลเขาอีกด้วย แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาทนไม่ได้
เพราะเขาอยู่กับความกดดันของครอบครัวใหญ่ของเมียและเมียเขาก็ชอบคล้อยตามครอบครัวใหญ่
ครอบครัวใหญ่กินอยู่อย่างประหยัด ไม่ชอบเสี่ยงโชค
แต่เขาเป็นทุกอย่างที่ครอบครัวใหญ่ไม่ชอบ เขาพยายามปลดหนี้แต่เขาก็ทำไม่ได้
เมื่อมานั่งปรึกษากับเมีย เมียก็เฉย
เขารู้สึกว่าเมียเขาใช้ความเงียบเป็นอาวุธจนบางครั้งเขาทนไม่ได้
แต่ที่เขาต้องทนมาจนถึงทุกวันนี้ก็เพื่อลูก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น